Starożytne plemię Macedończycy - Przodkowie i pochodzenie

Kim są Macedończycy?

Pisownia nazwy narodu jest ambiwalentna w użyciu niemieckim. Ogólnie rzecz biorąc, Macedończycy i Macedończycy (odpowiadające Macedonii/Macedonii) są pisane bez rozróżnienia. Aby uniknąć pomyłki Macedończyków (starożytnych ludzi związanych z Grekami) z Macedończykami (południowosłowiańscy ludzie czasów nowożytnych) i Macedończyków (państwo antyczne) z Macedonią (państwo bałkańskie), pisownia z --- jest tu preferowana do identyfikacji starożytnej ludności.

Jaka jest historia Macedończyków?

Macedonia jest geograficznym, ponadnarodowym regionem na terytorium starożytnego królestwa, przy czym Macedonia jest szczególnym terytorium państwowym. Dzisiejsi słowiańscy Macedończycy są mocno oddzieleni od starożytnych mieszkańców Macedonii. Odwoływanie się współczesnych macedońskich nacjonalistów do Macedończyka Aleksandra Wielkiego jako słynnego przodka jest kulturowo i historycznie nieuzasadnione, ponieważ w regionie macedońskim nie ma osady ani ciągłości kulturowej.
Przodkowie Macedończyków wyemigrowali do historycznego krajobrazu Macedonii w II tysiącleciu przed naszą erą. Chociaż Macedończycy byli blisko spokrewnieni z plemionami greckimi, byli uważani przez nich za "barbarzyńców" o niegreckich zwyczajach i niezrozumiałym języku.
Obecnie dominująca opinia naukowa uważa Macedończyków za północne plemię greckie, które początkowo różniło się kulturowo od innych Greków ze względu na bliskie kontakty z Trakami i Ilirami. Istnieją również różne opinie na temat języka macedońskiego. Czy język macedoński był językiem niezależnym, ściśle związanym z greką, czy tylko dialektem greckim? Na pytanie, czy Macedończycy byli Grekami, nie można odpowiedzieć przy obecnym stanie badań, mimo że wielu ekspertów jest przekonanych, że byli to Grecy, którzy, zwłaszcza w źródłach ateńskich (zwłaszcza Demostenowie), celowo odmawiali swego hellenistycznego charakteru z powodów politycznych.
Język Macedończyków był ściśle związany z językiem greckim. Oba są językami indoeuropejskimi i tworzą odrębną gałąź w ramach tej rodziny językowej. Język macedoński nie był używany jako język pisany, lecz grecki.
Nazwa historycznego regionu Macedonii, dawniej zasiedlonego przez starożytnych Macedończyków, zachowała się przez tysiąclecia i była używana przez wszystkich mieszkańców tego regionu. Nazwa prowincji rzymskiej Macedonia, założona w 148 r. p.n.e., zachowała się również jako diecezja wschodniorzymska. Po przejęciu ziem słowiańskich w VI wieku, mieszkający tu Słowianie zostali nazwani na cześć regionu w aktach administracyjnych Wschodniego Cesarstwa Rzymskiego. Większa, południowa część klasycznego terytorium macedońskiego stanowi dziś region Macedonii w północnej Grecji. Mniejsza, północna część tworzy państwo, które w 1991 r. ogłosiło niepodległość od Jugosławii jako Republika Macedonii. Pozostałe mniejsze części należą do południowo-zachodniej Bułgarii i południowo-wschodniej Albanii.

Kim są dzisiejsi Macedończycy?

Południowosłowiańska ludność Macedonii bierze swoją nazwę z historycznego krajobrazu Macedonii. To właśnie tutaj znaleźli dom przodkowie dzisiejszych Macedończyków, południowosłowiańscy migranci, którzy przybyli tam w VI i VII wieku n.e. jako rolnicy zajmujący się uprawą ziemi. Słowianie mieszali się z miejscową ludnością, na którą składały się czapsy (pierwotne plemiona bułgarskie z Paionii), starożytni Macedończycy i inne elementy etniczne. W IX wieku większość dzisiejszej Macedonii znalazła się pod panowaniem pierwszego Cesarstwa Bułgarskiego, a od 1371 roku region ten był stopniowo podbijany przez Imperium Osmańskie.
W rezultacie przodkowie dzisiejszych Macedończyków byli w większości uważani za Bułgarów, a duża część z nich uważała się za takich również, częściowo aż do XIX wieku. Z tego powodu kontrowersyjne jest, czy można mówić o istnieniu języka macedońskiego, narodu lub grupy etnicznej przed rokiem 1943. Do wybuchu II wojny światowej nie podejmowano żadnych wysiłków ze strony państwa w celu promowania szerokiej autonomii lub niezależnego państwa o (słowiańskiej) tożsamości macedońskiej na terytorium Vardar Macedonia (dzisiejszej Republiki Macedonii). Macedoński proces budowania narodu jest ściśle związany z powstaniem socjalistycznej i federalnej Jugosławii po drugiej wojnie światowej. W dniu 29 listopada 1943 r. Antyfaszystowska Rada Wyzwolenia Narodowego Jugosławii w Jajce podjęła decyzję o utworzeniu "Republiki Macedonii" w przyszłej federalnej Jugosławii. W tym okresie "język macedoński" został ogłoszony oficjalnym językiem Macedonii, a następnie rozwinięty do w pełni funkcjonującego standardowego języka opartego na dialekcie wardarskim i serbskim. Celem było stworzenie niezależnej tożsamości narodowej, odrębnej od bułgarskiej.
Stopień, w jakim to uznanie za naród lub grupę etniczną było ciągłym rozwojem od XIX wieku lub "budową narodu" wymuszoną przez jugosłowiańską głowę państwa Josipa Broz Tito, jest przedmiotem debat zarówno historycznych, jak i politycznych.
Językiem najbliższym macedońskiemu jest bułgarski. Dialekty macedońskie są częścią kontinuum dialektalnego, które kontynuowane jest do bułgarskiego i serbskiego. Do 1944 roku gwary słowiańskie na obszarze dzisiejszej Macedonii były jeszcze klasyfikowane w słowiańskich opracowaniach jako bułgarskie. Obecnie język macedoński jest w pełni rozwiniętym standardowym językiem, wyposażonym do wypowiadania się we wszystkich dziedzinach życia.
Spór o nazwę "Macedonia" był konfliktem między państwami greckimi a Macedonią o używanie nazwy "Macedonia". W ten sposób Grecja nie pozwoliła również swojemu północnemu sąsiadowi na używanie nazwy Macedonia tylko dlatego, że obawiała się, że historia Macedonii zostanie zawłaszczona, a Słowiani zmonopolizowani. Ze względu na hellenizację starożytnych Macedończyków, Grecja powołuje się na starożytne dziedzictwo kulturowe historycznego regionu Macedonii. Między 1991 r. nazwa "Była Jugosłowiańska Republika Macedonii" była używana w większości w ruchu międzynarodowym. Po porozumieniu z Grecją w 2018 r., w lutym 2019 r. nazwa państwa została zmieniona na "Republika Macedonii Północnej".

Kolejne ludy tubylcze iGENEA

Żydzi Wikinger Celty Niemcy Basken wszyscy rdzenni mieszkańcy

Tak działa analiza pochodzenia DNA

Jedna próbka salivy jest wystarczająca do uzyskania Twojego DNA. Próbkowa kolekcja jest prosta i bezbolesna i może być wykonywana w domu. Do przesłania próbek należy użyć koperty dołączonej do zestawu do pobierania próbek.